Children of War

De inspiratie

Het is meestal geen probleem om inspiratie op te doen voor het maken van een schilderij of een serie schilderijen. Inspiratie kun je overal vinden. Al enige tijd wilde ik naast volwassen vrouwen ook kinderen schilderen. Op zoek naar inspiratiebeelden kwam ik veel mooie lieve kindjes tegen. Maar dat gaf niet het gevoel waar ik naar op zoek was.

Na het zien van het zoveelste afschuwelijke beeld op televisie en verhalen in de krant over de kinderen uit Gaza wist ik waar mijn focus op zou gaan liggen. Het schilderen van de kinderen uit oorlogsgebieden en nu in het bijzonder van Gaza. Het mooie van schilderen is dat je je gevoel kan leggen in een schilderij. Je kan erin opgaan, het doet wat met je als je bezig bent.

De kinderen

Natuurlijk voelt het ook vreemd en verdrietig. Het schilderen van kinderen waarvan je niet weet of ze nog leven of dat ze volgende week nog leven. Er zijn kinderfoto’s bij waar zoveel verdriet te zien is op het gezicht dat je denkt dit kan ik onmogelijk weergeven maar je weet dat is juist wat je wilt weergeven. En al schilderende verlies ik mezelf in dat trieste gezicht en moet af en toe even weglopen om niet te emotioneel te worden. Zoals de baby Lauren Al-Koumi, haar ouders waren gewoon leraar en ingenieur, haar oom die schrijft dat haar lach je hart steelt. Of de 5 jaar oude Karam Mahmoud Sawwaf en de 6 jaar oude Rahaf. Gewoon kinderen.

Waarom op papier

Gekozen heb ik hierbij voor papier, het mooie Fabriano papier. Aangezien het de bedoeling is om een flinke serie te maken is papier qua opslag een stuk makkelijker dan canvas en ook een stuk goedkoper. Het schilderen op papier biedt net zoveel mogelijkheden als op canvas. Het papier wordt geprepareerd met een ondergrond van stevige gesso en daarna licht opgeschuurd. Op papier kan zowel met olieverf, acrylverf, aquarelverf of multimediamaterialen worden gewerkt.

Exposeren

Vanaf 26 april te zien in Bibliotheek Kennemerwaard in Heerhugowaard. In mei zullen de kinderen te zien zijn op 2 locaties bij de kunstroute in Heerhugowaard en het kunstweekend in Oudorp Alkmaar.

Warchild

Little girl, trying to sleep in your bed
don’t listen to the sound of the bombs nearby
just close your eyes and try not to cry
and let your brother sing you a lullaby.


And don’t listen to the noise of the guns
as the bullets flash by your door, don’t cry
just think of the peace found in sleep
while your brother sings you a lullaby.


Little girl, as you sleep in your bed
when you dream, try not to dream of the day
when soldiers came with their guns
and took your father away.


And when you wake up to a new day
looking for the sun, through the dust and smoke
try to find some hope in that terrible place
as you and your brother strive to cope.


Little girl, war is the world of grown ups
and there is nothing you can do
even if you tell them of your fear and sorrow
no one will listen to you.


But when the war is over and done
and you no longer hear an exploding shell
maybe your young life will be a better place
more like Heaven and less like Hell.

Poem by Tim Kitchen

Bedankt voor het lezen! wil je meer lezen waar ik mijn inspiratie vandaan haal? Abonneer je dan op de nieuwsbrief.